Herinneringen. We willen altijd vooruit en kijken altijd vooruit. Maar hoe waardevol is het om eens terug te kijken?
Hoe mijn passie
is ontstaan
Toen in 2020 mijn derde zoontje geboren werd, wisten we dat ons mooie gezin compleet was. We genoten van elk moment (en doen dit nog!), maar ik besefte mij wel dat het nu echt ‘de laatste keer’ was met veel dingen. En dat ik die grappige, soms frustrerende & vaak zo schattige momenten bij mijn andere 2 zoontjes vaak alweer vergeten was..
Het zijn de foto’s die me eraan herinneren dat de middelste vroeger altijd zijn duimpje had. En dat de oudste zo’n dunne haartjes had dat het eigenlijk een beetje gek uitzag met de gel die hij zo graag wou. En dat ze uren konden spelen met de tractors en later de lego.
Herinneringen. We willen altijd vooruit, kijken altijd vooruit. Maar hoe waardevol is het om eens terug te kijken?
Voor mij werd het steeds belangrijker om die herinneringen vast te leggen. De momenten vangen zoals ze echt waren. Niet geposeerd, maar uit het leven gegrepen. Terug gaan naar het gevoel en de sfeer van dat moment.
Dít, samen met de wetenschap dat ons leven eindig is, niemand weet wanneer, maakte dat ik fotograferen enorm ben gaan waarderen. Ik wil ook mijn kinderen later herinneringen van ons samen geven. Zodat zij altijd zullen zien én voelen dat we ontzettend genoten hebben en ik heel veel van ze hou, ook als ik hun dat op een dag niet meer kan zeggen.
Dus…. Maak af en toe een uurtje vrij met je familie om samen te zijn, even lekker gek te doen, te knuffelen en plezier te maken. Zonder afleiding, zonder klusjes die nog snel moeten.
En laat dan af en toe zo’n uurtje vast leggen door mij, waardoor dit gevoel voor altijd zal blijven leven!
This is me
Ik ben Chantal Hartmans, woon in Zuid-Limburg, ben mama van 3 jongens, huisarts én lifestylefotograaf. Juist die combinatie maakt dat ik al deze ‘beroepen’ met passie kan uitvoeren!
Enkele kenmerken van mij: levensgenieter, zorgzaam, gedreven, buitenmens, dierenliefhebber, georganiseerd en kindgericht.
Ik hou van lekker eten, op vakantie gaan, lenteweertje (hoewel ik ook heel blij wordt van een mooie herfstdag!)
Mijn huis zie ik graag opgeruimd. Ik vind mezelf redelijk gestructureerd en efficiënt (thuis zijn ze het daar niet altijd mee eens)
Als je mij een goed boek geeft, ben je me meestal een paar dagen kwijt. Tot het boek uit is, kan ik prima de boel de boel laten.
Verder zing ik graag, onder andere in een koor & zie je me regelmatig met de hond wandelen.
Sinds kort ben ik vrijwillige fotograaf bij Stichting Make a Memory. Ik ben heel trots dat ik ouders en broertjes of zusjes ontzettend waardevolle herinneringen aan hun ernstig zieke, terminale of overleden kindje mag meegeven.
Hoe je mijn fotografiestijl kunt omschrijven
Mijn fotografiestijl is
natuurlijk, kleurrijk en oprecht.
Ik ga niet mee met trends. Trends zijn immers tijdelijk. Ik wil juist die tijdloze herinneringen vastleggen. Ik leg jullie vast zoals jullie zijn en ben ervan overtuigd dat dat de mooiste versie van jezelf is. Uiteraard kunnen we toch een mooie locatie kiezen, shooten tijdens golden hour of kleding dragen die een beetje op elkaar afgestemd is. Als jullie maar lekker jezelf kunnen zijn!
Tijdens een shoot probeer ik jullie zo veel mogelijk op je gemak te stellen en zal ik jullie aanwijzingen geven om lekker ontspannen van elkaar te genieten. Kinderen geef ik meestal een opdrachtje of laat ik een spelletje spelen, zodat zij terugkijken of een leuk uitstapje. Dan is mijn doel bereikt!
Ik ga mee in jullie ritme en tijd. Haasten doen we niet, er zit geen druk op de ketel tijdens een shoot.
Kindjes kunnen rustig getroost worden (prachtige herinneringen!), luiers worden verschoond of flesjes gegeven. Mijn doel: ongedwongen samen van elkaar genieten!
